Szpotawość kolana to jedna z częściej występujących deformacji kończyn dolnych. Wahania kątowania stawu kolanowego spowodowane różnymi przyczynami mogą prowadzić do szpotawości stawu kolanowego. Zmiany stanu obciążenia kończyn dolnych i linii sił pacjenta oraz nieprawidłowy chód chodu nieuchronnie spowodują wzrost obciążenia stawu kolanowego, co doprowadzi do uszkodzenia chrząstki stawowej i wywoła zmiany zwyrodnieniowe w stawie kolanowym. Ostatecznie doprowadzi to do sztywności stawów i dysfunkcji chodu, co poważnie obniży jakość życia pacjenta. Dlatego też wczesna diagnostyka i leczenie szpotawości stawu kolanowego ma ogromne znaczenie dla utrzymania funkcji chodu pacjenta i poprawy jakości życia.

Podczas normalnego rozwoju człowieka płód i okres noworodkowy wykazują najczęściej łagodne lub umiarkowane szpotawość stawu kolanowego, co jest związane z ułożeniem płodu w ciele matki. Ta sytuacja będzie stopniowo korygowana wraz ze wzrostem i rozwojem. Pojawia się koślawość rozwojowa kolana, która po kolejnych 2 latach przechodzi do stosunkowo „dojrzałej” anatomicznej linii sił i osiąga stan normalny w wieku około 6 lat. Pacjenci w wieku powyżej 2 lat powinni aktywnie poszukiwać czynników chorobotwórczych w przypadku szpotawości stawu kolanowego.

Wiele chorób może powodować szpotawość stawu kolanowego, głównie w następujących aspektach:

1. Choroby wpływające na gospodarkę hormonalną i metabolizm, takie choroby są reprezentowane przez krzywicę.

2. Choroby bezpośrednio powodujące destrukcję kości i stawów, w tym urazy, stany zapalne, nowotwory itp. kończyn dolnych. Choroby bezpośrednio powodują destrukcję kości, powodują deformacje kości lub uszkadzają płytkę nasadową, co skutkuje asymetrycznym wzrostem kości, co prowadzi do szpotawości stawu kolanowego.

3. Choroby wpływające na rozwój chrząstki i tkanki łącznej, takie jak osteogenesis imperfecta, mnogie dysplazje nasad kości itp. Choroby te są w większości chorobami dziedzicznymi, a geny chorobotwórcze powodują zaburzenia tworzenia kolagenu, chrząstki i innych tkanek łącznych, które wpływają na tworzenie lub rozwój kości, ostatecznie objawiający się nieprawidłowym wzrostem i morfologią kości.

4. Choroba nerwowo-mięśniowa, następstwa poliomyelitis, następstwa porażenia mózgowego, uszkodzenia nerwowo-mięśniowe itp. Choroba powoduje skurcze mięśni odwracających lub rozluźnienie mięśni koślawych, co skutkuje nieprawidłową siłą szkieletu i długotrwałym istnieniem niezrównoważonej siły mięśniowej , Powodując nieprawidłowy rozwój kości.

5. Choroba zwyrodnieniowa kości i stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, jest rodzajem zmiany zwyrodnieniowej i uszkodzenia chrząstki stawowej, która stopniowo prowadzi do uszkodzenia i rozrostu kości po obu stronach stawu, zmienia się również przestrzeń stawowa, co ostatecznie powoduje całą kończyną dolną, aby wstać. Linia zmienia się, powodując, że kolana obracają się do wewnątrz i na zewnątrz. Jednocześnie powstawanie szpotawości stawu kolanowego jeszcze bardziej przyspieszy postęp choroby zwyrodnieniowej stawów.

Objawy kliniczne pacjenta są bardziej typowe, objawiają się nieprawidłowym wyglądem kończyn dolnych lub chodem chodu. Gdy pacjent chodzi, kończyny dolne mogą zmieniać kształt „O” lub „X”.

Ponieważ przyczyn szpotawości stawu kolanowego jest wiele, plan leczenia powinien koncentrować się na całości, opierając się na kompleksowym uwzględnieniu wieku pacjenta, czynników predysponujących, stanu tkanek miękkich i stawu oraz stopnia deformacji i zindywidualizowanego leczenia dla pacjenta.

Jak leczyć szpotawość kolana

Po pierwsze, należy aktywnie korygować chorobę pierwotną: jak najszybciej korygować aktywne choroby endokrynologiczne i metaboliczne, poprawiać odżywianie i metabolizm kości, promować fizjologiczny rozwój kości, zwiększać wytrzymałość kości i odporność na stres zewnętrzny; stany zapalne, guzy i wczesne nasad kości Zaburzenia, takie jak dysplazja i choroby nerwowo-mięśniowe, które mogą nadal powodować zmiany szpotawe w kolanie, należy wyeliminować przed korekcją szpotawości kolana, w przeciwnym razie szpotawość kolana nieuchronnie powtórzy się po leczeniu korygującym, prowadząc do niepowodzenia leczenia.

Ogólnie rzecz biorąc, dzieci w wieku od 2 do 4 lat mają tendencję do samokorekty szpotawości stawu kolanowego i można zastosować leczenie zachowawcze oraz regularną kontrolę i obserwację zmian stanu.

U pacjentów powyżej 4 roku życia, u których nie zamknięto nasad kości ramiennej, możliwość samodzielnej korekcji szpotawości i koślawości stawu kolanowego jest bardzo mała. Należy rozważyć interwencję chirurgiczną. Ostatecznym celem operacji jest przywrócenie prawidłowej linii nośnej kończyn dolnych. Selektywna blokada półnasadowa jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia dzieci ze szpotawością stawu kolanowego.

W przypadku pacjentów ze szpotawością stawu kolanowego z ciężką chorobą zwyrodnieniową stawów, zwłaszcza pacjentów w podeszłym wieku, wymiana stawu jest obecnie bardziej powszechnym sposobem leczenia.

Dla zdecydowanej większości pacjentów osteotomia jest jednym ze skutecznych sposobów przywrócenia linii sił dotkniętej chorobą kończyny.

Tradycyjna osteotomia i chirurgia ortopedyczna często przyjmują stabilizację wewnętrzną lub zewnętrzną za pomocą gipsu. Największą wadą jest to, że korekta deformacji mieści się w jednej operacji. Trudno jest dokładnie kontrolować położenie i kąt nachylenia osteotomii podczas operacji, a także jest podatna na niecałkowite skorygowanie deformacji. A sytuacja nadmiernej korekcji często skutkuje nawrotem deformacji lub pojawieniem się nowych deformacji po operacji.

Zastosowanie regulowanego stabilizatora zewnętrznego (technologia Ilizarowa) dobrze rozwiązuje ten problem. Przewagą mocowania zewnętrznego nad wewnętrznym jest możliwość regulacji prawidłowego kierunku i kąta po operacji. Deformację można stopniowo korygować przez powolną i ciągłą trakcję po operacji, a wczesne obciążanie może sprzyjać gojeniu się osteotomii. Jednak podczas umieszczania stabilizatora zewnętrznego należy zwrócić uwagę, aby środek zawiasu był wyrównany z pozycją osteotomii. W przypadku pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów staw kolanowy można rozciągnąć poprzez stałe rozciąganie stawu krzyżowego, aby osiągnąć lepsze wyniki.