Pronacja i supinacja

Stopa składa się z 26 kości i 33 stawów, więc jej ruch jest bardzo skomplikowany. Ta złożoność jest bardzo potrzebna, w przeciwnym razie nie możemy przystosować się do różnych rodzajów podłoża, nie możemy udźwignąć ciężaru kilkukrotności naszej masy ciała i nie możemy skutecznie magazynować i uwalniać energii podczas ćwiczeń.

Jednak z powodu tej złożoności ruch stopy i kostki jest często mylący, a wiele osób nie potrafi nawet odróżnić ruchu stopy od kostki.
W tym artykule omówimy trójwymiarowy ruch stopy.

1. Czym są pronacja i supinacja?
Kości stopy są podzielone na trzy części: przednią, śródstopia i tylną.

Przodostopie składa się z kości śródstopia i paliczków, w tym 19 kości; śródstopie składa się z pięciu kości, mianowicie kości trzeszczkowej, prostopadłościanu i trzech kości klinowych; tyłostopie zawiera kość skokową i piętową.

7 kości tylnej stopy i śródstopia jest wspólnie nazywanych kośćmi stępu.
Kość stępu jest bardzo ważna dla ruchu stopy i obejmuje dwa główne stawy: staw podskokowy i poprzeczny staw stępu.

Dwie czerwone linie na powyższym rysunku przedstawiają odpowiednio staw podskokowy i poprzeczny staw skokowy.
Te dwa stawy mogą wykonywać trójwymiarowy ruch, który jest podstawą trójwymiarowego ruchu stopy.
Połączenie ruchu kości stępu i stawu skokowego to sześć podstawowych ruchów stopy i stawu skokowego.

W życiu codziennym i sporcie kostki rzadko poruszają się tylko w jednym kierunku, ale łączą wiele kierunków. Tworzy to dwa połączone tryby ruchu, które nazywamy pronacją i supinacją.
Wśród nich pronacja odnosi się do połączenia zgięcia grzbietowego, koślawego i odwodzenia; supinacja odnosi się do zgięcia podeszwowego, inwersji i przywodzenia.
Bardziej powszechnym zamieszaniem jest utożsamianie pronacji i supinacji z koślawością i szpotawością. Pronacja i koślawość to ruchy w jednym kierunku, natomiast pronacja i supinacja są trójwymiarowe.
W ruchu stojącym i obrotowym możemy doświadczyć różnych ruchów stóp po obu stronach, jedna strona jest pronowana, a druga supinowana.

Stań naturalnie z palcami u stóp skierowanymi do przodu i dłońmi skierowanymi do przodu. Następnie spróbuj skręcić w prawo, małymi ruchami, trzymając stopy nieruchomo.
Doświadcz różnych ruchów stóp po obu stronach. W tym czasie lewa stopa jest pronacją, a prawa supinacją.
Podczas skręcania w lewo prawa stopa jest pronacją, a lewa supinacją.

2. Pronacja i supinacja w chodzie
Chodzenie człowieka to zadanie, które wymaga zaawansowanych zdolności koordynacyjnych, obejmujących szereg zdarzeń zachodzących w określonej kolejności. Dla kostki, pronacja i supinacja naprzemiennie podczas chodzenia. Chociaż chód jest wysoce spersonalizowany, normalny chód obejmuje osiem następujących etapów.

Osiem etapów od lewej do prawej to początkowe lądowanie (wsparcie obustronne), okres reakcji nośnej, faza środkowego podparcia, faza końcowego podparcia, wczesny wymach (wsparcie obustronne), wczesna faza wymachu, faza środkowego wymachu i końcowy wymach faza.
Od pierwszego lądowania kończyny dolne z przodu wykonują ruch pronacyjny.

Zaczyna się od zewnętrznej strony pięty lądującej na ziemi, a następnie przechodzi do przodu i do góry. Przejście do przodu powoduje pronację tylnej części stopy, śródstopia i przodostopia w kolejności, a przejście w górę powoduje rotację nóg, stawów biodrowych, miednicy i kręgosłupa w kolejności.

Supinacja zaczyna się od połowy fazy podparcia, a kończyny dolne są kolejno supinowane.

Pięta jest uniesiona, kostka zgięta w podeszwie, a kość piętowa zwrócona do wewnątrz.

Podczas lądowania stopa jest pronowana, a kość stępu jest stosunkowo rozluźniona, co jest korzystne dla amortyzacji wstrząsów i przechowywania elastyczności w tkance łącznej. Gdy pięta jest uniesiona w trakcie Gdy pięta jest uniesiona w połowie fazy podparcia, kość stępu blokuje się i przechowuje energię w tkance łącznej. Uwalnia się, skuteczniej popychając ciało do przodu.
Ten mechanizm jest ważnym powodem, dla którego chodzenie człowieka jest efektywne.
Środkowa faza podparcia to kluczowa pozycja, w której stopa przechodzi z pronacji w supinację. W metodzie biegania według postawy Nicholasa Romanova ta pozycja jest uważana za kluczową pozycję do biegania. Analiza postawy ciała w tej pozycji może dostarczyć nam wielu przydatnych informacji.

3. Nadmierna pronacja i niewystarczająca pronacja
Konieczna jest odpowiednia pronacja i supinacja, ale przekroczenie odpowiedniego zakresu spowoduje pewne problemy.
Zespół deformacji pronacji to często wspominane zjawisko kompensacji postawy kończyn dolnych. Odnosi się do nadmiernej pronacji kończyn dolnych.

Powyższe zdjęcie pokazuje nadmierną pronację w typowej postawie.
W widoku z tyłu widać koślawość i odwiedzenie (zewnętrzna rotacja stopy w stosunku do łydki) tyłostopia. Jeśli nadmierna pronacja występuje również w okolicy śródstopia, zmniejszy się wysokość łuku stopy, powodując płaskostopie.
Nadmierna pronacja objawia się w chodzie jako koślawość i koślawość kości piętowej.

Osoby z nadmierną pronacją nie mogą podpierać łuku stopy w połowie fazy podparcia podczas chodzenia i biegania, co skutkuje niewystarczającą stabilnością tylnej stopy, która nie tylko nie magazynuje i nie efektywnie uwalnia energii, ale także łatwo prowadzi do kontuzji.
Niewystarczająca pronacja jest stosunkowo rzadka. Jest to przeciwieństwo nadmiernej pronacji. Podczas całego cyklu chodu jest on w stanie zablokowanym i nie może w pełni wykorzystać elastyczności tkanki łącznej do pochłaniania uderzenia. Te chwilowe obciążenia są bezpośrednio przyłożone do stawów, co zwiększa ich uszkodzenie. Szanse. Jednocześnie w przypadku niewystarczającej pronacji energia nie może być skutecznie magazynowana i uwalniana, a mięśnie muszą być wielokrotnie wykorzystywane do pękania i postępu, co zwiększa zmęczenie i napięcie mięśni.

Powyższe zdjęcie przedstawia postawę biegania w warunkach niewystarczającej pronacji, a łuk stopy zawsze utrzymuje wysoką wysokość.
Na podstawie budowy anatomicznej możemy zobaczyć, dlaczego nadmierna pronacja jest bardziej prawdopodobna niż niewystarczająca pronacja.

Przyśrodkowy łuk podłużny stopy jest znacznie wyższy niż boczny łuk podłużny, przez co budowa stopy przypomina nieco klin i łatwiej jest opaść do środka, czyli wystąpić koślawość i pronacja.

Post względny:

https://aideastep.com/pronation-and-supination-of-the-foot/

https://aideastep.com/insole-to-correct-pronation/